Europarlementariërs (EP'ers) vertegenwoordigen de belangen van burgers in de besluitvorming van de EU. Een van die belangen is de vraag naar een beter dierenwelzijns- en natuurbeschermingsbeleid en om toewijzing van voldoende middelen aan de EU als voortrekker en pleitbezorger voor een betere wereld voor dieren, mensen en de planeet als geheel.

Europarlementariërs zouden erop moeten toezien dat dierenwelzijn en bescherming van de biodiversiteit in het EU-beleid worden geïntegreerd via implementatie van de VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling in de vorm van een krachtig achtste milieuactieprogramma, herziening van de EU-strategie voor dierenwelzijn, en verantwoorde internationale handelsafspraken en multilaterale milieuovereenkomsten.

Vreedzame coëxistentie van mensen en dieren zal pas realiteit kunnen worden wanneer ontwikkelingsplannen en natuurbeschermingsinitiatieven op elkaar worden afgestemd.

IFAW-manifest – waar zou de EU prioriteit aan moeten geven?

Het International Fund for Animal Welfare (IFAW) roept kandidaten voor de verkiezingen voor het Europees Parlement op om de cruciale rol van ecosystemen en dieren te erkennen, vooral gezien het feit dat Europees beleid verstrekkende, zo niet wereldwijde effecten kan hebben.

Wij zijn daarom van mening dat de EU hoge prioriteit zou moeten geven aan de volgende thema's:

Illegale handel in wilde dieren

Wildlifecriminaliteit is de op drie na omvangrijkste illegale handelsactiviteit ter wereld, na drugs, valsemunterij en mensenhandel, met een geschatte waarde van 8 tot 20 miljard euro per jaar. De handel in wilde dieren is een van de meest winstgevende vormen van georganiseerde misdaad ter wereld en vormt zelfs een directe bedreiging voor de publieke veiligheid in sommige delen van de wereld. 

De EU is niet alleen een topbestemming en doorvoergebied voor illegaal verhandelde producten van wilde dieren en planten, het is ook een belangrijke herkomstregio. In reactie daarop heeft de EU in 2016 het Wildlife Trafficking Action Plan aangenomen, een vijfjarenplan om de diepere oorzaken van de handel in wilde dieren aan te pakken en maatregelen in te voeren om deze doeltreffender te bestrijden en tegelijkertijd de wereldwijde inspanningen op dit gebied te ondersteunen. Het gaat hierbij onder meer om financiering en diplomatie, de uitbreiding van de capaciteit van gespecialiseerde cybercrime-eenheden, en een wijziging van nationale wetgeving waarin wildlifecriminaliteit als een ernstig misdrijf wordt erkend.

Europarlementariërs zouden er op toe moeten zien dat de toezeggingen in het EU-actieplan voor de strijd tegen de handel in wilde dieren en planten ook na 2020 blijven gelden en dat alle lidstaten een nationaal actieplan tegen de handel in wilde dieren aannemen.

Ivoorhandel

De olifanten van Afrika bevinden zich in een crisis en hun aantal is dramatisch gedaald, vooral door toedoen van ivoorstropers. Zolang ivoor legaal te koop is op markten, veilingen, antiekwinkels en op internet in veel EU-landen zal er geen eind komen aan het doden van olifanten en de handel in ivoor. Er zijn aanwijzingen dat illegaal, nieuw ivoor als antiek wordt verkocht. Omdat de verkoop van antiek ivoor legaal is, leidt dit tot "witwassen van ivoor" en vervalsing van vergunningen. Daarbij komt, dat EU-lidstaten als doorvoerland worden gebruikt voor de smokkel van illegaal ivoor afkomstig van stropers in Afrika en Azië. De in mei 2017 gepubliceerde richtlijn van de Europese Commissie waarin een opschorting van de (weder)uitvoer van onbewerkt ivoor (slagtanden) werd aanbevolen, was een stap in de goede richting, maar ontoereikend om de interne en externe handel in bewerkt ivoor aan te pakken. De EU als geheel zal het voortouw moeten nemen door de binnenlandse ivoorhandel te sluiten en alle uitvoer te verbieden.

Europarlementariërs zouden de Europese Commissie moeten aansporen om strengere maatregelen te nemen om alle commerciële handel in ivoor, zowel met landen buiten de EU als tussen lidstaten onderling, te verbieden.

Wilde dieren en cybercriminaliteit

Elk jaar nemen de handhavingsautoriteiten in de EU duizenden zendingen in beslag met miljoenen artikelen afkomstig van beschermde diersoorten. Het beeld wordt nog somberder als je kijkt naar het internet, dat grotendeels ongereguleerd en anoniem is, een vrijwel onbegrensd bereik heeft en de grootste marktplaats ter wereld is geworden, met eindeloze mogelijkheden voor criminele activiteiten.

Om de gevaarlijke online handel in wilde dieren en planten te bestrijden, is het van cruciaal belang dat de publieke en private sector de handen ineenslaan om de coördinatie en communicatie tussen overheden, intergouvernementele organisaties, handhavingsinstanties, particuliere bedrijven, niet-gouvernementele organisaties en academici te verbeteren. Het Global Wildlife Cybercrime Action Plan brengt de hoofdrolspelers in de strijd tegen de internethandel in wilde dieren samen: de uitvoering van dit actieplan is van cruciaal belang om zo'n crimineel netwerk te verslaan.

Europarlementariërs zouden moeten waarborgen dat het Global Wildlife Cybercrime Action Plan in Europa wordt geïmplementeerd, waarbij vooral van belang is dat voldoende handhavingscapaciteit en middelen beschikbaar komen zodat cybercriminelen kunnen worden opgespoord en vervolgd.

Inbeslagname van dieren

De handel in wilde dieren brengt niet alleen veel soorten op de rand van uitsterven, maar vormt ook een gevaar voor dieren die vaak onder ten hemel schreiende omstandigheden worden verhandeld om aan de vraag naar levende dieren te voldoen. De handhavingsinstanties worden met diverse uitdagingen geconfronteerd wanneer levende dieren uit de illegale handel in beslag worden genomen.

De EU en haar lidstaten moeten de middelen beschikbaar stellen om het welzijn van in beslag genomen dieren te waarborgen, onder meer door middel van gespecialiseerde training op het gebied van diervriendelijke behandeling en door steun te geven aan faciliteiten waar dieren voorlopig kunnen worden verzorgd of waar ze ook voor langere termijn kunnen verblijven als ze niet terug kunnen naar de vrije natuur.p p 

Europarlementariërs zouden er bij de lidstaten op moeten aandringen dat zij hun handhavingscapaciteit versterken, het welzijn van in beslag genomen dieren waarborgen, en geld vrijmaken voor repatriëringsprotocols om een verantwoorde terugkeer van zulke dieren naar hun natuurlijk leefgebied mogelijk te maken.

Impact van scheepvaart

Walvisachtigen - walvissen, dolfijnen en bruinvissen - worden in deze tijd meer dan ooit geconfronteerd met een breed scala aan complexe gevaren die hun welzijn en voortbestaan bedreigen. Of die gevaren hun fataal worden, of dat hun vermogen om zich te redden of zich voort te planten er blijvend door wordt aangetast, tegen aanvaringen met schepen en onderwatergeluiden moet dringend worden opgetreden.

Tragisch genoeg worden walvissen niet onmiddellijk door een botsing gedood, maar wel lopen ze vaak afschuwelijke verwondingen op waarna ze een langzame, pijnlijke dood sterven. Gelukkig bestaan er oplossingen zoals het omleggen van scheepvaartroutes en het nemen van snelheidsbeperkende maatregelen die leiden tot minder onderwaterlawaai, een geringere kans op botsingen met schepen en minder uitstoot van broeikasgassen, wat walvisachtigen en het milieu als geheel ten goede komt.

Europarlementariërs zouden de EU moeten aanmoedigen om de milieueffecten van de scheepvaart, zoals botsingen met walvisachtigen, broeikasgasemissies en geluidsoverlast onder water, aan te pakken door op te roepen tot een verlaging van de vaarsnelheid en het verplicht volgen van andere vaarroutes, buiten de kritieke habitats.

Bijvangst

De EU en haar lidstaten hebben een reeks verplichtingen die voortvloeien uit internationale wetten en overeenkomsten ter bescherming van zeezoogdieren. De EU heeft een aantal maatregelen genomen om de bijvangst (de onbedoelde vangst van niet-doelsoorten) aan te pakken, maar het blijft de grootste bedreiging voor walvisachtigen in de EU-wateren, met duizenden zeezoogdieren per jaar als slachtoffer.

Er moet snel actie komen om oplossingen ter bestrijding van bijvangst van walvisachtigen te versterken en te harmoniseren, met inbegrip van een adequate controle op de bijvangst en het verzamelen van gegevens over de visserij.

Europarlementariërs zouden erop moeten toezien dat vermindering van de bijvangst van zeezoogdieren een van de belangrijkste doelstellingen is bij het nemen van besluiten over nieuwe methoden voor visserijbeheer en dat de wetgeving naar behoren wordt ontwikkeld en uitgevoerd.

Als nieuw lid van het Europees Parlement moedigen wij u ook aan om u aan te sluiten bij de partijoverschrijdende belangengroepering MEPs for Wildlife, die namens de EU campagne voert om de strijd tegen wildlifecriminaliteit op te voeren.

→ Download IFAW's Manifesto.

Wat kunt u doen als toekomstig Europarlementariër?

Als we bij willen dragen aan een betere wereld voor toekomstige generaties, zullen we aan natuurbehoud, milieuzorg en dierenwelzijn hoge prioriteit moeten geven.

Als Europarlementariër wordt van u daadkracht gevraagd in de vorm van actieve steun aan lopende initiatieven, maar ook door aandacht te vragen voor de nodige verbeteringen.

Graag moedigen we u aan om deze belofte te ondertekenen en daarmee van uw betrokkenheid blijk te geven: