Dr. Sarah Sharp

Mijn hele leven lang ben ik al geboeid door de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens en het belang van natuurbehoud.

Als vijfjarig meisje wist dr. Sarah Sharp al wat ze later wilde worden: dierenarts met een specialisatie in zeezoogdieren. Al op jonge leeftijd was ze geboeid door de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens en het belang van natuurbehoud. Nadat ze was afgestudeerd, werkte ze via AmeriCorps twee jaar als vrijwilliger en zette ze zich in voor gemeenschap en milieu. In diezelfde periode meldde ze zich ook aan als vrijwilliger bij het plaatselijke reddingsnetwerk voor gestrande zeezoogdieren.

Wat begon als vrijwilligerswerk groeide uit tot een beroep: als Stranding Coordinator kwam Sarah in actie voor duizenden gestrande zeezoogdieren. Ze nam ook het voortouw bij het tagprogramma voor gestrande dolfijnen van IFAW, dat is ontwikkeld om dolfijnen te monitoren na hun vrijlating, te onderzoeken of de dieren succesvol waren in hun terugkeer en reddingsprotocollen daarop af te stemmen. Met dit tagprogramma is niet alleen een ongeëvenaard aantal gestrande dolfijnen per satelliet gevolgd, maar is Sarah er ook in geslaagd om aan te tonen dat het wel degelijk mogelijk is voor dolfijnen om na herstel weer terug te keren naar zee. Eerder werd algemeen aangenomen dat dit niet het geval was. Uit de satellietgegevens bleek dat de dolfijnen hun terugkeer naar zee niet alleen goed hadden doorstaan, maar het zelfs uitzonderlijk goed deden.    

In 2015 rondde Sarah haar studie diergeneeskunde af en deed ze een coschap bij een drukke dierenartspraktijk voor spoedeisende hulp. Daarna werkte ze als Conservation Medicine Veterinary Fellow bij de National Marine Mammal Foundation, waar ze haar werk als dierenarts combineerde met veldonderzoek naar de gezondheidseffecten op de lange termijn voor de populatie tuimelaars voor de kust van Louisiana, na de olieramp van het boorplatform Deepwater Horizon in de Golf van Mexico.

Sarah werkt nu als SEH-dierenarts voor IFAW. Ze is gestationeerd in Cape Cod in Massachusetts, waar ze zich primair bezighoudt met het IFAW-programma Marine Mammal Rescue and Research. Ze geeft medische zorg aan gestrande dolfijnen, walvissen en zeehonden en ziet erop toe dat zij weer een goede kans hebben om te overleven als ze weer worden vrijgelaten. Sarah doet ook onderzoek naar gezondheid en ziektes van zeezoogdieren, zowel in het veld bij levende dieren als via necropsie. Daarnaast leidt ze het programma van IFAW voor het op afstand verdoven van zeehonden om ze gemakkelijker te bevrijden uit visnetten en om verstrikte grijze zeehonden op Cape Cod gemakkelijker medische zorg te geven en weer vrij te laten. Ze is ook betrokken bij verschillende walvisprojecten, zoals het op zee verdoven van verstrikte walvissen, onderzoek naar de doodsoorzaak van noordkapers (een met uitsterven bedreigde walvissoort), reddingsacties bij massastrandingen van walvissen, en bij het verder ontwikkelen van diagnostische methoden in het veld bij gestrande dolfijnen en walvissen. Sarah zet haar expertise eveneens in bij andere reddingsacties van IFAW wereldwijd voor een groot aantal diersoorten.