Updates
Orkanen Helene en Milton: IFAW helpt met noodopvang voor dieren
Lees meerDe koala is onbetwist een van de meest aaibare dieren op aarde. Maar heb je de baby van een koala al wel eens gezien? Die is misschien nog wel schattiger dan zijn vader of moeder! Ook komt het diertje op een bijzondere manier op de wereld. Genoeg redenen om hier eens in te duiken. In dit artikel bespreken we alles wat jij moet weten over de baby koala.
Net als bij andere buideldieren zoals de kangoeroe, opossums, wallaby's en wombats, krijgt een baby van een koala de bijnaam “joey”. De koala joey behoudt deze naam totdat hij weggaat bij zijn moeder. Daarna wordt hij in principe als volwassen koala gezien en verliest daarmee zijn bijnaam.
De zwangerschapsperiode van een koala is van korte duur en duurt niet meer dan 35 dagen. Een vrouwtjeskoala kan zwanger worden vanaf twee jaar oud en krijgt een koala baby per jaar.
Een baby koala is bij de geboorte niet groter dan een tuinboon en lijkt nog helemaal niet op de koala zoals wij die kennen. Het diertje is klein, kaal, doof en blind. Toch lukt het de baby koala vreemd genoeg om na de geboorte zonder hulp de weg van het geboortekanaal naar de buidel van zijn moeder te vinden. Dat moet ook wel, want buiten deze buidel is overleven nog onmogelijk.
Een koala bevalt altijd hoog in de boom. Daar waar het veilig is voor mensen en andere gevaren. De baby koala hoeft bij geboorte niet bang zijn om naar beneden te vallen. Gezien zijn grootte, blijft hij vastzitten in de pels van zijn moeder.
Het grootste deel van de ontwikkeling van een baby koala, gebeurt in de buidel van zijn moeder. Het dier voedt zich uitsluitend met de melk van zijn moeder. Na ongeveer 22 weken opent de baby koala zijn ogen, maakt z’n eerste geluidjes en spiekt af en toe al naar buiten vanuit de buidel. Ook zijn de oren van het diertje nu zichtbaar.
Gedver, poep?! Nou... Het is niet echt de poep van de moeder, maar een zachte en vloeibare vorm van haar uitwerpselen, die ook wel “pap” genoemd wordt. Nadat de oren en ogen van de kleine koala zodanig zijn ontwikkeld dat hij naar buiten kan, past de baby koala ook zijn dieet aan. Vanaf dit moment krijgt de baby koala niet alleen melk- maar ook pap binnen. In de pap zitten belangrijke stoffen voor waaronder de nodige proteïne om te kunnen groeien maar ook vooral om het lichaam te laten wennen aan het eten van eucalyptusblaadjes.
Koala’s eten hoofdzakelijk de bladeren van de eucalyptusboom. Deze bladeren zijn vezelrijk en zitten daarnaast vol gifstoffen waardoor ze voor de meeste diersoorten niet verteerd kunnen worden. Toch zijn de bladeren voor de koala het enige wat er op het menu staat. Het darmstelsel van de koala verschilt van die van andere dieren en is in bepaalde delen langer. Hierdoor kan het dier eten langer zijn darmen houden en is er daardoor meer tijd om de eucalyptuscellen af te breken.
Het darmstelsel van de baby koala is nog niet zodanig ontwikkeld dat hij al direct een portie eucalyptusbladeren kan verteren. Hier helpt de pap bij. De pap is een combinatie van niet volledig verteerde blaadjes, voedingsstoffen en bacteriën die helpen bij het afbreken van de gifstoffen. Deze bacteriën uit de pap komen nu ook in het darmstelsel van de baby koala en kunnen hier vervolgens verder groeien. De pap is dus als het ware een tussenvorm, die een baby koala helpt overstappen van vloeibare melkvoeding naar de blaadjes van de eucalyptusboom.
Na ongeveer een jaar oud, is de koala klaar om zonder moeder te overleven. Een jaar lang leerde hij van haar hoe te overleven in de Australische wildernis. Hij mocht meekijken vanaf haar rug naar hoe zij eten verzamelde en door de bomen klom. Vanaf het moment dat het koalajong volgens zijn moeder klaar is om alleen verder te gaan, wordt hij gedwongen haar territorium te verlaten. Dit gaat vaak gepaard met agressief gedrag vanuit de moeder.
Koala’s zijn solitaire dieren. Dat wil zeggen dat zij over het algemeen alleen leven. Ondanks de hechte band tussen moeder en jong in het eerste jaar, wordt die band net zo makkelijk gebroken.
De grootste bedreiging voor de koala op de lange termijn is het tempo waarmee het leefgebied van het dier afneemt. Daarnaast zet de snelle verspreiding van ziektes zoals chlamydia, populaties onder druk. Jaarlijks sterven er daarnaast honderden koala’s door aanrijdingen met auto’s en aanvallen door honden. Veel koala baby’s raken hierdoor verweesd. Zonder gespecialiseerde hulp is een verweesde koala ten dode opgeschreven.
Wanneer een koala baby komt te overlijden en de moeder in leven blijft, proberen koala reddingsteams de pap af te nemen van de moeder koala zodat hier andere weeskoala’s mee gered kunnen worden.
IFAW werkt samen met partners aan oplossingen om koala's en hun leefgebieden in Australië te beschermen. Door het bieden van noodsubsidies, medicijnen, veldexperts en apparatuur kunnen duizenden dieren zoals koala's, wallaby's, buidelratten en vliegende vossen worden gered en verzorgd. Ook werken we samen aan diverse herstelwerkzaamheden voor koala leefgebieden en corridors.
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.
Unfortunately, the browser you use is outdated and does not allow you to display the site correctly. Please install any of the modern browsers, for example:
Google Chrome Firefox Safari