Updates
Noodhulp voor mensen en dieren die zijn getroffen door de natuurbranden in Los Angeles
Lees meerDe twee pijlers van het werk van IFAW, redding en bescherming, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het redden, rehabiliteren en terugbrengen van dieren naar hun natuurlijke leefomgeving helpt soorten te laten gedijen. Maar het proces van dierenredding omvat ook het waarborgen van een veilig leefgebied waar de dieren naar kunnen terugkeren.
In dit artikel zullen we uitleggen hoe dierenredding en habitatrestauratie met elkaar verbonden zijn en waarom beide hand in hand moeten gaan om de lange termijn overleving en het welzijn van wilde dieren te waarborgen.
Dierenredding is een belangrijk, maar vaak ondergewaardeerd aspect van natuurbehoud. Grootschalige traditionele conservatiecampagnes—zoals die welke pleiten voor beleidswijzigingen ter bescherming van bedreigde soorten en het bevorderen van duurzame praktijken—genereren op afstand veel aandacht. Echter, het is een vergissing om de blijvende impact van het redden van individuele dieren te negeren.
Bij IFAW geloven we dat elk dier dierenleven telt. Dierenredding vormt een uiting van deze overtuiging en biedt tegelijkertijd een directe en onmiddellijke oplossing voor een actueel probleem.
Bovendien betekent het redden van een dier het waarborgen van een essentieel onderdeel van het goed functionerende ecosysteem. Hoewel het redden van individuele dieren misschien als een kleinschalige inspanning kan lijken, zijn hele soorten afhankelijk van het voortdurende evenwicht binnen dat ecosysteem. Het verlies van te veel dieren kan het ecosysteem in gevaar brengen, vooral als het gaat om sleutelsoorten zoals Afrikaanse savanneolifanten.
Daarom zetten we ons in voor initiatieven die dieren zoals Jack de olifant centraal stellen in de oplossing. Het redden van soorten, één individu tegelijk, heeft een directe impact. Echter, het blijvende succes van vele IFAW-initiatieven is afhankelijk van een gecoördineerde aanpak die dierenredding combineert met gemeenschapsbetrokkenheid, hulpbronnenbeheer, habitatbescherming en meer. Met deze holistische benadering kunnen we er zeker van zijn dat er nog steeds soorten zijn om te beschermen.
Wanneer een soort op de rand van uitsterven staat, kan het redden van individuele dieren een diepgaande impact hebben, zoals aangetoond door Pilgrim, de noordkaper. Van de ongeveer 370 overgebleven noordkapers in de oceaan is Pilgrim een van slechts ongeveer 70 reproductieve vrouwtjes. Hoewel haar eerste kalf niet heeft overleefd, blijven natuurbeschermers hoopvol dat Pilgrim meer kalveren zal krijgen, net zoals haar moeder, Wart, dat deed. Elk kalf dat Pilgrim voortbrengt, zal direct bijdragen aan het herstel en de langetermijnoverleving van haar soort.
Dierenredding is een essentieel onderdeel van het werk dat we bij IFAW doen. Het uiteindelijke succes ervan omvat drie belangrijke componenten: redding, rehabilitatie en vrijlating in het wild. Door gewonde dieren te redden en te behandelen, kunnen we ze helpen genezen. Rehabilitatie en goedkeurde vrijlatingsplannen zorgen ervoor dat alles is voorbereid voor hun veilige terugkeer naar de natuur.
Dit proces wordt het beste verduidelijkt aan de hand van specifieke voorbeelden, zoals IFAW's Koala Protection-project in New South Wales, Australië. Door de degradatie van hun bos-habitat zijn koala's gedwongen om in stedelijke gebieden te leven, waar honden, auto's en ziekten hun overlevingskansen bedreigen.
IFAW's geïntegreerde oplossing biedt redding en rehabilitatie door middel van specialistische veterinaire behandelingen op locatie voor gewonde koala's. Na een intensieve periode van rehabilitatie worden de koala's 'zachtjes vrijgelaten' in veilige, omheinde gebieden waar ze kunnen herstellen voordat ze terugkeren naar de natuur.
Op Cape Cod is het Dolphin Rescue Center van IFAW een unieke kortdurende rehabilitatiefaciliteit die de zorg, beoordeling en uiteindelijke herplaatsing van aangespoelde dolfijnen en bruinvissen ondersteunt. Deze faciliteit biedt dolfijnen en bruinvissen de extra tijd en herstel die vaak nodig zijn om hen de beste kans op overleving in het wild te geven.
Voor weesolifanten is overleven zonder hulp bijna onmogelijk. In de Lusaka Elephant Nursery in Zambia redt en rehabiliteert IFAW weesolifanten voordat ze worden overgebracht naar een speciale vrijlatingsfaciliteit in Kafue National Park. Daar helpt IFAW de jonge olifanten zich te integreren in een wilde kudde, terwijl hun bewegingen worden gevolgd en hun integratie wordt gemonitord via GPS-halsbanden.
Dierenredding houdt vaak in dat ze worden weggehaald uit stressvolle of onveilige situaties. Wanneer geredde dieren echter voldoende zijn gerehabiliteerd en klaar zijn om terug te keren naar de natuur, is het soms niet gepast om ze simpelweg terug te plaatsen in hun vorige leefgebied—zeker niet als habitatverlies, versnippering van leefgebieden of landschapdegradatie een van de oorzaken van hun verdriet of verwonde was. In plaats daarvan hebben we veilige en beschermde leefgebieden nodig om ze weer in vrij te laten. Daarom is habitatrestauratie een cruciaal onderdeel van de conservatiepuzzel.
Habitatrestauratie is de praktijk van het recreëren van een functionerend ecosysteem door doelgericht een specifiek gebied te rehabiliteren. Voor een succesvolle habitatrestauratie is een diepgaande kennis van de levenscycli van soorten, hun onderlinge interacties en de hulpbronnen die zij nodig hebben om te gedijen—zoals ruimte, onderdak, voedsel en water—van essentieel belang.
Habitatbehoudmethoden omvatten herbebossing, het verwijderen van invasieve soorten, het opruimen van vervuilde gebieden en het herintroduceren van inheemse planten en dieren. Wanneer ecosystemen die zijn gedegradeerd, beschadigd of vernietigd niet kunnen worden hersteld naar hun oorspronkelijke omvang of staat, kunnen natuurbeschermers 'wildlife corridors' creëren. Deze veilige landpaden verbinden open ruimtes en habitats, waardoor soorten kunnen gedijen in en rond gebieden die door mensen worden bewoond.
IFAW ondersteunt momenteel een scala aan inspanningen op het gebied van natuurbehoud die afhankelijk zijn van habitatrestauratie om dieren, mensen en de planeet te beschermen.
Een van deze initiatieven richt zich op het terugbrengen van eenhoornige neushoorns naar Manas National Park in Assam, India. Conflicten in het gebied leidden tot stroperij, ontbossing en habitatfragmentatie, waardoor bijna alle neushoorns daar tegen de jaren negentig werden uitgeroeid. Met de hulp van lokale partners heeft IFAW het beschermde bosgebied van Manas verdubbeld en met succes weesneushoorns in deze herstelde habitat vrijgelaten.
In New South Wales, Australië, veroorzaakten de bosbranden in 2019 en 2020 aanzienlijke schade aan het Two Thumbs Wildlife Trust Sanctuary, een toevluchtsoord voor vogels, vleermuizen en buideldieren. IFAW heeft zich ingespannen om de 724 hectare (1.789 acres) grote eigendom en de habitat die het biedt voor vele soorten te herstellen door het installeren van nestkasten, het verspreiden van zaden en het planten van inheemse grassen en bomen.
Door habitats zoals deze te herstellen, creëren we niet alleen veilige ruimtes voor geredde dieren, maar ondersteunen we ook de algehele gezondheid van onze planeet. Gezonde ecosystemen bieden essentiële diensten, zoals schone lucht en water, klimaatregulatie en bodemvruchtbaarheid. Habitatrestauratie gaat dus niet alleen om het helpen van individuele dieren om terug te keren naar een veilige omgeving; het gaat om het waarborgen van de duurzaamheid van complete ecosystemen voor toekomstige generaties.
Het verbinden van cruciale landschappen staat centraal in IFAW’s Room to Roam-initiatief. Deze baanbrekende benadering van dierenbescherming helpt de overleving van Afrikaanse savanneolifanten en andere wilde dieren te waarborgen door hen veilige doorgangen te bieden door Oost- en Zuid-Afrika.
Afrika's wilde dieren worden geconfronteerd met veel bedreigingen, waaronder habitatvernietiging en fragmentatie, onvoorspelbare weersomstandigheden, en toenemende concurrentie om ruimte, voedsel en water van mensen en andere wilde dieren die dezelfde ruimte delen.
Om te gedijen hebben wilde dieren veilige routes nodig waarmee ze vrij kunnen bewegen tussen landen en over grenzen op zoek naar voedsel, water, partners, onderdak en natuurlijke ruimte. Dit maakt habitatverbindingen van cruciaal belang. Door habitats met veilige doorgangen met elkaar te verbinden, kunnen wilde dieren vrij rondtrekken in hun landschap op zoek naar betere omstandigheden en natuurlijke hulpbronnen. Het toestaan van verschillende kuddes om vrij te zwerven en met elkaar te interageren, helpt ook om de afname van populaties en inteelt te voorkomen die kunnen optreden in kleine, geïsoleerde habitats. Dit zorgt ervoor dat de populaties veerkrachtiger worden tegen milieuwijzigingen en sterker in de strijd tegen uitsterving.
Door Afrikaanse savanneolifanten de leiding te laten nemen, maakt IFAW gebruik van hun rol als sleutelsoort in het savannelandschap. Door olifanten en de gebieden waarin ze zwerven te beschermen, beschermt IFAW indirect ook de wilde dieren en planten die de ecosystemen van de olifanten delen. Dit komt doordat de aanwezigheid van olifanten in een habitat de aanwezigheid van andere dieren bevordert.
Terwijl ze door hun habitat bewegen, graven olifanten om drinkpoelen te creëren en bevorderen ze de planten biodiversiteit door overgroeide struiken te verwijderen, zaden te verspreiden en hoogwaardige meststoffen via hun uitwerpselen te leveren. Dit typische gedrag van olifanten is cruciaal voor het bieden van voedsel, water, ruimte en onderdak voor allerlei verschillende soorten. Deze soorten omvatten grote zoogdieren zoals bavianen, leeuwen, luipaarden, giraffen, gnoes, zebra's en wrattenzwijnen, vogelsoorten zoals ossenpeckers, grondhoornbellen en bijeters, en insecten zoals mestkevers en termieten.
Hier zien we dat, wanneer olifanten de kans krijgen om vrij te bewegen door verbonden cruciale landschappen, ze een significante bijdrage kunnen leveren aan de herstelling en verbeterde biodiversiteit van hun eigen habitats. Dit maakt Room to Roam tot een revolutionair natuurbehoud-initiatief en de perfecte demonstratie van hoe dierenredding en habitatrestauratie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Verbondenheid eindigt niet bij alleen landschappen—zeedieren hebben ook veilige en beschermde habitats nodig. Sommige ocean habitats worden doorkruist door scheepvaartroutes, en zeezoogdieren zoals walvissen hebben moeite met communiceren, navigeren en voeden als gevolg van de geluidsoverlast in de oceaan. Om een gezond oceaanhabitat te behouden, is IFAW's Blue Speeds-initiatief gericht op het invoeren van snelheidsreguleringen die vaartuigen vertragen om het zeeleven te beschermen.
Dierenredding en habitatrestauratie zijn nauw met elkaar verbonden en essentieel voor de langdurige overleving van wilde dieren.
Door dieren te redden en te rehabiliteren, bieden we directe hulp aan individuele dieren in nood. Om echter hun voortdurende overleving en welzijn te waarborgen, moeten we ook hun natuurlijke habitats herstellen en met elkaar verbinden. Initiatieven zoals IFAW’s Room to Roam tonen aan hoe het bevorderen van de verbondenheid van wilde dieren en het beschermen van sleutelsoorten de biodiversiteit kan bevorderen en de gezondheid van ecosystemen kan verbeteren. Door IFAW's inspanningen om habitats te herstellen en dieren te redden te ondersteunen, kunt u bijdragen aan een duurzame toekomst voor alle wilde dieren.
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.
Unfortunately, the browser you use is outdated and does not allow you to display the site correctly. Please install any of the modern browsers, for example:
Google Chrome Firefox Safari