Is het einde verhaal voor de vinvis? Japan hervat de walvisjacht.

Japan heeft zijn eerste vinvis in 50 jaar gevangen tijdens commerciële walvisvangst. Walvispopulaties staan al onder druk door verschillende aanhoudende bedreigingen, waardoor dit een ernstige achteruitgang betekent voor de wereldwijde inspanningen om walvissen te beschermen. Wat is de reden dat Japan opnieuw vinvissen vangt en doden?

Het probleem begint met de uittreding van Japan uit de International Whaling Commission (IWC) in 2019, de instantie die zorgt voor rechtvaardig en duurzaam beheer en behoud van walvissen wereldwijd. Kort daarna hervatte Japan de commerciële walvisvangst, met de nadruk op jaarlijkse jachten op 187 brydevinvissen, 142 dwergvinvissen en 25 bedreigde noordse vinvissen. Deze aantallen zijn zorgwekkend voor deze soorten, waarvan velen nog steeds in een kwetsbare toestand verkeren. Walvissen spelen een cruciale rol als ecosysteemingenieurs—al het leven op aarde is in grotere of kleinere mate van hen afhankelijk.

In mei 2024 maakte Japan bekend zijn commerciële walvisvangstoperaties uit te breiden om ook gewone vinvissen te vangen. Deze soort is ernstig uitgeput door decennia van historische walvisvangst. Hoewel hun aantal is verbeterd sinds het moratorium van de IWC op commerciële walvisvangst, worden ze nog steeds als kwetsbaar geclassificeerd op de Rode Lijst van IUCN. De beslissing van Japan ondermijnt niet alleen de wereldwijde inspanningen voor walvisbescherming, maar verergert ook de vele andere bedreigingen waarmee deze dieren te maken hebben, zoals onderwaterlawaai, zeewatervervuiling en klimaatverandering.

Japan heeft misschien de IWC verlaten, maar het land heeft nog steeds een verplichting onder het internationaal recht en het VN-verdrag inzake het recht van de zee (UNCLOS) om samen te werken met de IWC en haar Wetenschappelijke Commissie op het gebied van het behoud, het beheer en het onderzoek van cetaceeën. Deze verplichting omvat het uitwisselen van informatie over voorgestelde vangsten, zodat de Wetenschappelijke Commissie van de IWC relevant advies kan geven en de duurzaamheid van de jacht kan beoordelen. Japan nam deel aan de bijeenkomst van de Wetenschappelijke Commissie in mei 2024, maar zwijgt over de voorgestelde jacht totdat de vergadering was afgelopen. Het land heeft daarmee zijn wettelijke verplichting tot samenwerking niet nageleefd.

De walvisjacht is onmenselijk

Deze kwestie roept zorgen op over het behoud, maar we moeten ook rekening houden met de verontrustende welzijnsaspecten van deze jacht. Er is geen humane manier om een walvis op zee te doden, vooral niet wanneer het om een dier van deze grootte gaat.

Japanse walvisvangers hebben sinds 2011 geen vinvissen meer gedood, toen ze de soort gevangen in hun zogenaamde 'wetenschappelijke walvisvangst'-programma in de Antarctische wateren. De huidige harpoenjagers hebben waarschijnlijk geen ervaring met het doden van een soort die aanzienlijk groter is—zowel langer als zwaarder—dan de grootste soorten die ze momenteel vangen. Harpoenen zijn zelden effectief in het doden van walvissen bij de eerste inslag in het lichaam, wat resulteert in langzame en pijnlijke sterfgevallen.

Tegenwoordig zijn er nog maar drie landen die commercieel op walvissen jagen, namelijk: Japan, Noorwegen en IJsland. Recente rapporten van de IJslandse autoriteiten hebben aangetoond dat het doden van vinvissen voor commerciële doeleinden gepaard gaat met onaanvaardbare niveaus van wreedheid. Een studie toonde aan dat meer dan 40% van de walvissen die in het seizoen 2022 gevangen werden, een langzame en pijnlijke dood heeft ervaren. Japan heeft zijn methoden voor het doden van vinvissen niet openbaar gemaakt, en we verwachten dan ook dat deze niet humaner zullen zijn dan die van IJsland.

Wat is de motivatie achter commerciële walvisvangst?

De vraag blijft bestaan: waarom streeft Japan ernaar zijn walvisvangstactiviteiten uit te breiden, terwijl gegevens aantonen dat de vraag naar walvisvlees in Japan afneemt?

Ondanks sommige beweringen is commerciële walvisvangst geen cruciaal onderdeel van de Japanse economie. De sector blijft bestaan, niet omdat deze winstgevend is, maar dankzij belastingbetalersubsidies die recentelijk een aanzienlijk bedrag hebben bijgedragen aan Japan's nieuwste walvisvaartschip.

Hoewel er argumenten worden aangevoerd dat walvisvlees een belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur is en een kwestie van voedselzekerheid voor het land, is de consumptie van walvisvlees gedaald tot slechts ongeveer 1.000 tot 2.000 ton per jaar, vergeleken met 200 keer dat aantal op het hoogtepunt in de jaren '60. Ondanks deze daling blijft Japan pogingen doen om walvisvlees te promoten, terwijl er nog steeds 2.000 ton geïmporteerd IJslands walvisvlees onverkocht blijft. Commerciële walvisvangst biedt een product voor een steeds meer krimpende markt.

Japanse walvisvangers beweren dat walvissen zich voeden met zeeleven dat andere vissen zou moeten voeden, en stellen dat walvisvangst helpt om het evenwicht van het ecosysteem te behouden—maar dit is onjuist. Niet alleen is dit argument geheel fout, maar het negeert ook de groeiende hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat de belangrijke ecosysteemfuncties documenteert die door vinvissen en andere cetaceeën worden vervuld, waaronder het verzachten van de gevolgen van klimaatverandering door koolstofvastlegging en nutriëntenkringlopen.

Eind maken aan de walvisjacht in Japan

Japan's beslissing om op gerwone vinvissen te jagen, schendt de verplichting van het land om samen te werken volgens internationaal recht. Het ondermijnt internationale inspanningen om walvissen te conserveren en te beschermen en kan de lange termijn levensvatbaarheid van deze walvispopulatie in gevaar brengen. Op de meest fundamentele ethische niveaus kan het ook leiden tot aanzienlijke pijn en langdurig lijden voor individuele walvissen.

IFAW roept de Japanse regering op om de beslissing om vinvissen in hun jaarlijkse vangst op te nemen, te herzien en om de verouderde, wrede en onmenselijke praktijk van walvisvangst volledig te staken. Onderteken onze petitie en laat uw stem horen voor walvissen.