Press Releases
Geavanceerde AI-oplossing verstoort de illegale handel in wilde dieren
Lees meerWist je dat tijgers de grootste katachtigen zijn op aarde? Met enkele duizenden tijgers wereldwijd is het dier ernstig bedreigd. Met name vanwege menselijke activiteiten die van invloed zijn op het leefgebied en de hoeveelheid beschikbare prooidieren. Meer weten over deze fantastische diersoort? Lees nog veel meer tijger weetjes in dit artikel en krijg antwoord op de meest gestelde vragen over tijgers.
De prachtige gestreepte vacht van de tijger springt in het oog. Het doel van de strepen is echter om juist niet op te vallen. Voor andere roofdieren hoeft een tijger niet bang te zijn. De tijger is een toproofdier en heeft geen natuurlijke vijanden. Maar bij het jagen is het van groot belang dat hij ongezien blijft. De tijger jaagt vrijwel altijd in zijn eentje. Om een kans te maken op een succesvolle jacht, is het belangrijk dat elke aanval als een verrassing komt.
Nu zul je misschien wel denken, is een oranje vacht dan de meest geschikte camouflagekleur in de jungle en taiga’s? De tijger hoeft zich hier echter weinig druk over te maken. De meeste prooidieren van de tijger kunnen de kleur oranje helemaal niet waarnemen. Hoefdieren bijvoorbeeld, zijn net als veel andere zoogdieren, dichromaten. Dat wil zeggen dat zij maar twee kleuren kunnen ondersheiden, in tegenstelling tot trichromaten zoals wij mensen, die drie kleuren van elkaar kunnen onderscheiden.
De strepen van de tijger zorgen er daarnaast voor dat het voor andere dieren lastig is om de vorm en contouren van het lichaam te zien. Dit principe wordt ook wel disruptieve kleuring genoemd. Door de strepen op zijn vacht valt de tijger weg in zijn achtergrond vol schaduwplekjes, planten, boomstammen en takken. Militairen maken met hun camouflagepakken gebruik van hetzelfde principe.
De combinatie van strepen zijn per tijger uniek. Dit is te vergelijken met de vingerafdruk van een mens. Elk patroon van strepen is anders. Per tijgersoort verschillen de strepen daarnaast in dikte. Die is afhankelijk van de leefomgeving van de tijger. De unieke combinatie van strepen maakt het gemakkelijker om individuele tijgers te herkennen. Dit is een hele fijne bijkomstigheid voor onderzoekers als zij bijvoorbeeld de stand van een tijgerpopulatie in kaart willen brengen.
De strepen zijn niet alleen op de vacht te zien. Wanneer de vacht wordt afgeschoren (onderzoekers ondervonden dit bijvoorbeeld bij autopsie) zie je dat de strepen ook als een tatoeage in de huid te zien zijn.
De tijger is een alleseter maar wel een obligate carnivoor. Dat wil zeggen dat om te overleven, het dier afhankelijk is van vlees. Maar je ziet ze ook wel gras eten, net zoals je eigen kat. Dit helpt de spijsvertering waardoor ze onverteerbare resten van prooidieren en haarballen gemakkelijker kunnen uitspugen.
Het exacte menu van de tijger hangt af van de tijgersoort, leefomgeving en de hoeveelheid beschikbaar voedsel in het leefgebied. Tijgers geven de voorkeur aan hoefdieren maar bij afwezigheid daarvan eten tijgers ook apen, reptielen, vissen, amfibiën of zelfs dodelijk giftige slangen. In India zijn er bij de autopsie van een overleden tijger sporen gevonden van een koningscobra, een van de meest giftige slangen ter wereld.
Een tijger eet ongeveer eens in de twee dagen tot wel 30-40 vlees per keer. Het prooidier is soms goed voor zeker drie maaltijden, dus bewaakt hij het goed tot de volgende maaltijd. Wanneer hij op pad gaat om bijvoorbeeld even wat te drinken in het meer, bedekt hij het karkas zodat het niet door andere roofdieren opgemerkt wordt. Het is namelijk nog helemaal niet zo makkelijk om een prooi te vangen.
De baby van een tijger noem je een welp. Per keer krijgt een moedertijger tussen de 2 - 7 welpen. Slechts de helft van de baby’s overleeft de eerste twee jaar. Op die leeftijd verlaten tijgers het nest. Ondanks dat volwassen tijgers weinig te vrezen hebben van andere dieren, lopen welpen continu het risico om aangevallen te worden door grote slangen zoals pythons, krokodillen of andere roofdieren. Met name wanneer de moedertijger op jacht is en haar welpen alleen moet laten, lopen de baby tijgers gevaar.
Tijgers kunnen heel goed zwemmen. Ze zwemmen om af te koelen in een warm klimaat, om hun prooi te achtervolgen in het water of om zich te verplaatsen naar bijvoorbeeld een ander eiland. Tijgers kunnen flinke baantjes trekken. Zo is er ooit waargenomen dat tijgers overzwommen van Java naar Bali (ongeveer 2 kilometer).
Tijgers leven zowel in warme tropen als in de ijskoude taiga’s. Een klein deel van de tijgers is verspreid over Zuid-Oost Azië, maar de meeste tijgers leven in Bhutan, Rusland, Nepal en India. Wetenschappers schatten zelfs in dat het merendeel van alle tijgers (maar liefst 70%) in India leeft.
In Nederland is het gelukkig verboden om een tijger als huisdier te houden. Maar in bepaalde staten in Amerika mag je tijgers en leeuwen als huisdier houden. Er leven op dit moment in de Verenigde Staten zelfs meer tijgers in gevangenschap dan dat er nu nog in het wild leven. Deze prachtige dieren zijn alleen helemaal niet geschikt om als huisdier te houden. IFAW zet zich daarom ook in voor een verbod.
Tijgers worden in huis genomen als jonge pups en worden ingezet als attractie voor toeristen die met het dier op de foto willen. Vervolgens als de dieren zijn volgroeid zijn eigenaren niet meer in staat de dieren te houden. De dieren zijn te groot, gevaarlijk en kosten voor verzorgen worden te hoog. Tijgers komen hierdoor in slecht gereguleerde verblijven terecht en hebben enorm te leiden onder de omstandigheden.
Lees over wat IFAW doet voor grote katachtigen in gevangschap >>
Net als bij veel andere bedreigde diersoorten, lijdt de tijger onder het krimpen van leefgebieden. Waar menselijke activteiten wereldwijd groeien, komen habitats van de tijger onder druk te staan. Tijgers kwamen wijdverspreid voor. Echter is inmiddels slechts 5% van het oorspronkelijke leefgebied van de tijger intact gebleven.
Tijgerpopulaties verspreid over Azië raken door fragmentatie van natuurgebieden geïsoleerd van elkaar waardoor de genetische varabiliteit onder druk komt te staan. Genetische afwijkingen, zoals de aanleg voor bepaalde ziektes, worden van generatie op generatie aan elkaar overgedragen.
Naast fragmentatie en afname van leefgebieden, vormt de afname van prooidieren een groot probleem voor de tijger. Doordat mensen op dezelfde dieren jagen als de tijger, wordt het voor het dier steeds moeilijker om aan eten te komen. Ook wordt er nog steeds op de tijgers zelf gejaagd. Stropers doden tijgers voor lichaamsdelen die medische eigenschappen toebedeeld krijgen. Er wordt heel veel geld betaald voor de huid of tanden van een tijger, die in Aziatische- maar ook in Westerse landen worden gezien als statussymbool.
Volgens de laatste cijfers (juni 2022) vanuit de internationale unie voor natuurbescherming IUCN leven er nog 5,578 tijgers in het wild. Dat is een stuk meer dan eerder gemeten werd in 2015 (toen nog 3,726 tijgers). Dat wil zeggen dat de tijgerpopulatie inmiddels stabiel, dan wel niet stijgende is. De tijger is nog steeds een ernstig bedreigde diersoort, maar op basis van deze cijfers zou wel kunnen worden opgemaakt dat de natuurbehoudsinspanningen van de afgelopen jaren effectief zijn geweest.
In het wild wordt een tijger gemiddeld tussen de 10 en 15 jaar oud. In gevangenschap worden tijgers ouder en kunnen de dieren tot zo’n 20 jaar oud worden.
IFAW werkt nauw samen met partners, overheden en lokale gemeenschappen om een betere toekomst voor tijgers te creëren. In India werken we samen met het Wildlife Trust of India (WTI) en de Assam Forest Department om de tijgers die in Kaziranga National Park leven te beschermen. Via de Coalition to End Wildlife Trafficking Online werken we samen met e-commerce en logistieke bedrijven om de online handel in wilde dieren (waaronder tijgers) terug te dringen. In Amerika werken heeft IFAW een samenwerking opgezet om tijgers te redden uit embarlijke omstandigheden bij private eigenaren en onder te brengen in reservaten.
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.
Unfortunately, the browser you use is outdated and does not allow you to display the site correctly. Please install any of the modern browsers, for example:
Google Chrome Firefox Safari