Twee honingberen krijgen tweede kans op een leven in het wild

Beertjes Mano en Henri waren al op jonge leeftijd voorbestemd voor een deprimerend leven in gevangenschap ver van huis. Mano was onderdeel van een illegale handelsdeal; stropers waren van plan om haar van Indonesië naar Dubai te verschepen. Gelukkig nam haar leven een positieve wending. Na een tip onderschepten JAAN Indonesië en de Indonesische politie de deal en kon Mano worden gered. Ze was slechts drie maanden oud en woog maar iets meer dan twee kilo toen ze werd gered uit een auto in Jakata.

Henri werd door zijn eigenaren alleen in een kooi gehouden, waarschijnlijk voorbestemd voor hetzelfde lot als Mano. Hij was zeven maanden oud toen hij werd gered door het Indonesische Ministerie van Milieu en Bosbouw. Henri staat nu, net als Mano, onder de hoede van toegewijde verzorgers van JAAN Indonesië. Hij leert op dit moment de basisbeginselen van een leven in het wild, zoals in een boom klimmen en voedsel zoeken. IFAW ondersteunt JAAN's rehabilitatie van beide beren.

Elk dier telt

Neil Greenwood, IFAW's Programmadirecteur Wildlife Rescue, zegt dat honingberen de kleinste en meest kwetsbare berensoort ter wereld zijn. “Illegale handel in wilde dieren en aantasting van de bossen zijn de belangrijkste oorzaken voor de achteruitgang van de Maleise beren in hun leefgebied. We werken samen met JAAN en de Indonesische autoriteiten om ervoor te zorgen dat dieren die in beslag zijn genomen door illegale handel de beste zorg krijgen en ondersteunen de rehabilitatie-inspanningen van JAAN. Het uiteindelijke doel is om deze dieren weer in het wild vrij te laten, waar ze een waardevol onderdeel van de populatie zullen zijn."

JAAN's medeoprichter Femke den Haas zei dat het belangrijk was dat de rehabilitatie van zowel Mano als Henri direct zou beginnen, omdat geen van beide beren de kans had om essentiële overlevingsvaardigheden van hun moeder te leren.

Mano krijgt bosles

“Mano is nu zes maanden bij ons. Ze heeft twee toegewijde verzorgers die om de beurt 24 uur per dag voor haar zorgen, net zoals haar moeder zou hebben gedaan. Toen ze hier aankwam, had ze elke twee uur melk nodig. Naarmate ze groter werd, bouwden we een speciaal verblijf voor haar zodat ze kon leren klimmen en voedsel zoals termieten kon vinden."

Hier direct onder staat een video van Mano. Mocht je deze niet kunnen zien, accepteer dan de cookies op onze website of bekijk de video op YouTube.

"Afgelopen november is ze overgegaan naar onze Forest School, waar haar verzorgers de hele dag met haar doorbrengen terwijl ze de boomtoppen verkent en 's nachts naast haar verblijf slaapt. Mano begint nu bladeren te vouwen om een nest te maken in bomen, wat een heel positief teken is,” zei Femke.

De volgende fase van Mano's rehabilitatie zal zijn om haar te voorzien van een GPS-tracker en haar vrij te laten, ver weg van potentieel gevaar, diep in een nationaal park.

Henri leert basisvaardigheden

Henri was zeven maanden oud toen hij naar JAAN kwam. Omdat hij alleen maar in een kleine kooi met een betonnen vloer had geleefd, leerde hij langzamer dan Mano. Sinds oktober hebben Henri's verzorgers hem geduldig vaardigheden geleerd, zoals in bomen klimmen, een kokosnoot kraken en krekels zoeken.

“Henri en Mano kregen een band toen ze eind vorig jaar in hetzelfde speciaal gebouwde verblijf zaten, maar helaas moet Henri nog veel leren, dus we konden hem niet meenemen naar de Forest School met Mano,” zei Femke.

Het gaat gelukkig wel steeds beter met hem; Femke heeft goede hoop dat hij op een dag genoeg overlevingsvaardigheden heeft geleerd om ook een GPS-tracker te krijgen en vrijgelaten te worden in het nationale park, in samenwerking met het Ministerie van Bosbouw en Milieu.

Hier direct onder staat een video van Henri. Mocht je deze niet kunnen zien, accepteer dan de cookies op onze website of bekijk de video op YouTube.

“We hebben met JAAN samengewerkt aan vele projecten: netwerken van smokkelaars ontwrichten, wetshandhavingsteams trainen en wilde dieren rehabiliteren,” zei Neil Greenwood van IFAW.

“Het verstrekken van de maandelijkse zorgkosten voor Mano en Henri en hun GPS-halsbanden is onderdeel van ons werk om een allesomvattende oplossing te vinden voor wildlife-criminaliteit en de gevolgen daarvan, en om zorg en welzijn te bieden aan de dieren die er direct door worden getroffen.”

Help je ons bij het tegengaan van wildlife crime en het beschermen van wilde dieren wereldwijd?