Taskforce zeehondenjacht - Canada
IFAW werd ooit opgericht om een einde te maken aan de jacht op zeehondenklimaatverandering vormt extra uitdaging voor zeehonden in Canada
klimaatverandering vormt extra uitdaging voor zeehonden in Canada
Het is niet alleen de wrede en nutteloze commerciële zeehondenjacht die Canadese zadelrobben het leven moeilijk maakt. Daarnaast hebben deze geliefde zeezoogdieren ook te kampen met de gevolgen van klimaatverandering.
”Zeehondenmoeders en hun pups zijn afhankelijk van het zee-ijs. Maar dat is op veel plekken inmiddels niet meer te vinden”, zegt Sheryl Fink, director of wildlife campaigns voor IFAW in Canada.
Gelukkig zijn producten van zeehonden wereldwijd niet langer gewenst; velen vinden het een verspilling van zeehondenlevens. Maar ondanks dat de jacht echt niet meer van deze tijd is, blijft de Canadese overheid hem politiek en financieel ondersteunen. De jaarlijkse jacht is de grootste legale slachting van zeezoogdieren ter wereld.
ijsschotsen smelten die normaliter bescherming bieden voor zeehondenpups
Het is haast onvoorstelbaar. De zadelrobben worden door jagers gedood met knuppels, geweren of hakapiks (die lijken op een soort pikhouweel). Meestal zijn pups van nog geen drie maanden oud het slachtoffer.
En door klimaatverandering wordt het steeds moeilijker voor de pups om zelfs de leeftijd van drie maanden te bereiken. Zeehondenpups worden eind februari tot begin maart geboren en door hun moeders verzorgd op stabiele ijsschotsen. Zo'n ijsschots beschermt de zeehonden tegen roofdieren, terwijl de moederzeehonden nog steeds toegang hebben tot water om op voedsel te jagen.
”Naar verwachting wordt het dit jaar warmer dan gemiddeld in Atlantisch Canada. En we zien ook dat de ijsvorming in het gebied historisch laag is voor deze tijd van het jaar”, zegt Fink.
door smeltend ijs verliest de zeehond cruciaal leefgebied
Elke actie in de natuur heeft een reactie: Door veranderingen in het klimaat is er minder grote stukken en minder dik zee-ijs. Dat heeft weer invloed op de beschikbaarheid van prooidieren voor zeehonden. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat dit weer invloed heeft op het voortplantingssucces van zadelrobvrouwtjes.
Zadelrobmoeders zijn heel kieskeurig. Andere zeehondensoorten kunnen hun pups op het land baren als er geen geschikt ijs aanwezig is, maar een zadelrobmoeder zal de zwangerschap in dat geval in zee afbreken. Maar zelfs als een zeehondenmoeder ijs kan vinden, is dat vaak niet genoeg. Het dunnere ijs breekt in stukken voordat de pups klaar zijn met zogen of kunnen zwemmen. De jonge zeehonden kunnen door het brekende ijs worden geplet of spoelen aan op de kust.
Fink geeft aan dat zadelrobben die geen geschikt ijs in hun leefgebied kunnen vinden, vaak op het land ronddwalen. Ze zijn gezien in tuinen en op parkeerplekken nadat ze zijn aangespoeld, en weten niet waar ze naartoe kunnen.
Sommigen zeggen hierdoor dat het goed is om zeehonden te doden omdat er 'teveel' zadelrobben zouden zijn. Maar de tragische realiteit is dat de soort haar cruciale leefgebied op het ijs aan het verliezen is.
de waarde van zeehondenbont neemt (gelukkig) af
Vorig jaar zijn er naar verluidt 26.847 zadelrobben gedood. De jacht heeft 749.239 Canadese dollars opgebracht, wat gemiddeld neerkomt op slechts $28 per pels. De afgelopen drie jaar zijn minder zadelrobben gedood dan in voorgaande jaren. Ter vergelijking: in 2006, toen de jacht op een hoogtepunt was, was de gemiddelde prijs per zeehondenpels $102.
Volgens Fink is het doden van babyzeehonden echt niet meer van deze tijd. ”Sinds 1996 heeft de ene na de andere Canadese regering geprobeerd de Canadese zeehondenjacht nieuw leven in te blazen”, zegt ze. ”Er zijn honderden miljoenen Canadese dollars in gepompt. Maar er is vandaag de dag weinig belangstelling voor zeehondenproducten. We moeten het eindelijk achter ons laten en stoppen er belastinggeld aan te verspillen. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat er teveel zadelrobben zijn of dat ze een negatieve impact hebben op hun ecosysteem. We hoeven niet te zorgen voor een kleinere zeehondenpopulatie - en al helemaal niet nu ze ook worden bedreigd door klimaatverandering.”
Fink geeft aan dat er nu duurzame alternatieve industrieën zijn om gemeenschappen aan de Canadese kust te ondersteunen, die van oudsher afhankelijk zijn van de zeehondenjacht. Het gaat hierbij om activiteiten zoals het opwekken van groene energie of het verwijderen van oud visserijgereedschap uit de oceaan. Iets wat op de langere termijn levensbedreigend is voor zowel mens en dier.
inheemse volkeren hebben volgens de wet het recht om te jagen op zeezoogdieren
Er zijn al stappen gezet. Zo is er sinds 1983 een Europees verbod op de import van producten van pasgeboren zadelrobben en klapmutsen en heeft de EU in 2009 alle zeehondenproducten op de Europese markt verboden, behalve producten van inheemse volkeren.
Fink geeft aan dat IFAW niet tegen ”particuliere” zeehondenjacht is, als inwoners van kustgebieden op zeehonden jagen voor eigen consumptie, maar het afslachten van duizenden dieren is niet goed te praten.
In november 2022 gaf de Canadese overheid aan dat ' het recht van inheemse volkeren in Canada om op zeezoogdieren, inclusief zeehonden, te jagen grondwettelijk is beschermd, inclusief zeehonden, te jagen grondwettelijk is beschermd'. ”De overheid werkt met inheemse partners en de industrie om de bestaande markt voor Canadese zeehondenproducten te onderhouden en de ontwikkeling van nieuwe, innovatieve producten en markten in binnen- en buitenland te steunen”, zei Joyce Murray, destijds de Canadese Minister of Fisheries, Oceans and the Canadian Coast Guard.
het effect van zeehonden op de visstand is niet significant
Een van de dingen die voorstanders van de jacht roepen, is dat zeehonden een negatieve impact zouden hebben op de commerciële visserij. Hier is echter geen bewijs voor, hoe makkelijk het ook is om zeehonden de schuld te geven voor krimpende vispopulaties; volgens marien biologen is het effect van zeehonden op de visstand niet significant.
12 maart 2023 deed het CBC verslag van een bijeenkomst van een parlementaire commissie om de impact van zeehonden op de visserij te bespreken. ”Tijdens de hoorzitting gaven vertegenwoordigers van Fisheries and Oceans Canada (DFO) aan dat zeehonden grote hoeveelheden vis eten, maar dat meer onderzoek nodig is naar hun daadwerkelijke impact op vissoorten”, vertelde het CBC.
de zeehondenjacht kan zware consequenties hebben voor de Canadese visexport
Verder werd verteld dat het verwonden of doden van zeehonden zware consequenties kon hebben voor de Canadese visexport. Paul Lansbergen, directeur van de Fisheries Council of Canada: ”Sommige importeurs en binnenlandse inkopers willen niet geassocieerd worden met bedrijven of landen die banden hebben met de zeehondenjacht. De overheid moet goed letten op acceptatie op de markt.”
”Verdere uitbreiding van de slachting van zeehonden kan rampzaling zijn voor de Canadese visserij. Het kan worden gezien als een overtreding van de Marine Mammal Protection Act van de VS, waardoor de toegang tot de grootste afzetmarkt voor Canadese vis in het geding kan komen”, zegt Fink. ”Bovendien kan het onbedoelde negatieve gevolgen hebben voor andere zeedieren en de visserij. Het is een risico dat Canada zich gewoon niet kan veroorloven.”
Fink geeft aan dat IFAW ook een grote rol heeft gespeeld in de krimp van de Canadese zeehondenjacht. Sinds 2009 is deze met 95% verminderd. ”En we blijven vechten voor de zeehonden.”
Gerelateerde content
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.