Canadese commerciële zeehondenjacht 2022 gestart

De Canadese commerciële zeehondenjacht voor 2022 is officieel geopend, met een verwachte toegestane vangst van 400.000 zadelrobben voor dit seizoen.

Ondanks de aanhoudende wereldwijde verontwaardiging over de wreedheid van de jacht en een enorme afname van de vraag naar en de maatschappelijke behoefte aan zeehondenproducten, gaat de jacht op kleinere schaal door vanwege steun en subsidies van de Canadese regering. 

Allereerste campagne IFAW

IFAW (International Fund for Animal Welfare) voert al sinds 1969 campagne om een einde te maken aan het commercieel slachten van zeehonden. Het was de ontstaanscampagne van de organisatie, en vanaf het moment van oprichting tot aan de dag van vandaag, blijft IFAW zich met hart en ziel inzetten voor het beëindigen van deze commerciële jacht.

De wrede slachting en de enorme omvang van Canada's commerciële zeehondenjacht – de grootste toegestane slachting van zeezoogdieren waar ook ter wereld – levert wereldwijd veel kritiek op. Zeehondenjongen van drie weken tot drie maanden oud worden doodgeschoten met een geweer of gedood met een knuppel met spijkers, de zogenaamde hakapik. Sommige dierenartsen beschouwen deze jacht dan ook als "inherent inhumaan".

De commerciële zeehondenjacht van 2022 wordt geopend terwijl de maatschappelijke vraag naar zeehondenproducten enorm afgenomen is. Er zijn ongeveer 26 000 zeehonden gedood in 2021, met een gemiddelde waarde van 27 Canadese dollar per zeehond, een aanzienlijke vermindering ten opzichte van de 102 Canadese dollar per huid die de zeehondenjagers ontvingen op het hoogtepunt van de jacht in 2006. Hoewel de omvang en de waarde van de commerciële zeehondenjacht in de loop der jaren drastisch zijn afgenomen, blijft de industrie financiële en politieke steun krijgen van de Canadese regering.

Europa drijvende kracht achter verbod op zeehondenproducten

Europa is een belangrijke drijvende kracht geweest achter de internationale druk tegen de jaarlijkse jacht en verbood in 1983 de invoer van producten van "whitecoats" zadelrobben en klapmutsen. Uiteindelijk werden in het volgende decennium meer dan een miljoen pasgeboren zeehonden van de slacht gered.

Voordat de Europese Unie de volgende stap zette, stelde in 2007 Nederland – na een intensieve lobby van IFAW Nederland – samen met landen als België, Italië en Duitsland een verbod in op de import van zeehondenproducten.

In 2009 besloot daaropvolgend de Europese Unie het op de markt brengen van alle zeehonden-producten te beperken, met uitzondering van de producten waarop door inheemse volkeren wordt gejaagd. Toen Canada en Noorwegen dit aanvochten, bevestigde de Wereldhandelsorganisatie (WTO) het EU-verbod, de eerste geschillenbeslechting op basis van de morele bezorgdheid van het publiek over dierenwelzijn. Er bestaan nu 36 internationale handelsverboden voor zeehondenproducten over de hele wereld, waaronder 27 lidstaten van de EU. De commerciële jacht in Canada is sinds de invoering van het Europese handelsverbod met meer dan 90% afgenomen.

Commerciële zeehondenjacht hoort in het verleden

Volgens Sheryl Fink, campagnedirecteur van IFAW Canada, hebben "het sluiten van de internationale markten, een gebrek aan vraag naar zeehondenproducten, veranderende klimaatomstandigheden en misschien zelfs fouten van de zeehondenindustrie zelf, ertoe bijgedragen dat de commerciële zeehondenjacht nog maar een fractie van zijn vroegere omvang heeft bereikt. Het is tijd om de commerciële zeehondenjacht in Canada te laten waar hij thuishoort - in het verleden. In plaats daarvan is het beter dat we ons richten op het ondersteunen van broodnodige alternatieven in Atlantisch Canada, zoals het financieren van de verwijdering van spookvistuig en marien afval uit ons oceaanmilieu."