De volgende generatie van Afrika betrekken bij natuurbehoud

Waarom we jonge mensen moeten betrekken bij natuurbehoud

In de plekken waar we werken, komt de meeste jeugd uit moeilijke milieus en kansarme gezinnen. Ze leven dicht bij de natuur en zijn ervan afhankelijk voor hun levensonderhoud. Meestal zijn hun enige interacties met wilde dieren de momenten waarop de dieren uit het park dwalen en gewassen van mensen vernielen of vee aanvallen en opeten. Als de mensen uit de lokale gemeenschappen ouder worden en op een moment werkloos zijn, kunnen ze zich genoodzaakt voelen om illegale activiteiten te ondernemen om in hun inkomen te voorzien, zoals stropen. Hun relatie met het park waar ze naast wonen is dus niet altijd even harmonieus.

Het is de grimmige realiteit: Als we jonge mensen niet betrekken bij lokale natuurkwesties, kan dat betekenen dat ze beslissingen nemen die schadelijk zijn voor de natuur en de gemeenschap in het algemeen. 

Jeugd die opgroeit aan de rand van beschermde gebieden, zal de waarde moeten inzien van het beschermen van hun lokale biodiversiteit. Anders zullen ze minder geïnspireerd zijn om toekomstige voorvechters van de natuur te worden.

Ondanks alle gevaren worden stroperij en andere vormen van wildlife-criminaliteit aantrekkelijker als mensen weinig andere middelen of mogelijkheden hebben om hun gezin te helpen overleven. In combinatie met een gebrek aan kennis over de essentiële rol die biodiversiteit speelt in het voortbestaan van de mensheid, kunnen de gevolgen rampzalig zijn.

Grote dieren zoals olifanten zijn cruciale bondgenoten in onze strijd tegen klimaatverandering. Als we jonge mensen niet de middelen geven die ze nodig hebben om de juiste beslissingen te nemen, laten we niet alleen dieren en mensen in de steek, maar ook de planeet.

Onze rol als ervaren natuurbeschermers

Bij IFAW geloven we dat de ambities van de jeugd het voortouw moeten nemen.

Wat is dan onze rol als meer ervaren natuurbeschermers? We moeten jonge mensen geïnteresseerd maken in natuurbehoud; we moeten hun vaardigheid om de juiste beslissingen te nemen over het beheer van natuurlijke hulpbronnen vergroten; en we moeten een groep ontwikkelen van jonge natuurbeschermers die zich bewust zijn van de verbanden tussen mensen en de natuur.

We willen kinderen inspireren om te dromen, en om de toekomst die ze willen zien in kaart te brengen. Vervolgens moeten ze de vaardigheden ontwikkelen die ze nodig hebben om die toekomst te realiseren. Met dit doel hebben we programma's om lokale voorvechters te creëren voor het behoud, de bescherming en het duurzame gebruik van het natuurlijke erfgoed van Afrika.

Hoe we jonge natuurbeschermingsleiders ontwikkelen

Ons Environmental Stewards Programme loopt sinds 2019. Elk jaar werken we met ten minste 315 kinderen van 8 t/m 13 jaar, die op 21 verschillende scholen zitten, in de 10 grensgemeenschappen van Hwange National Park in Zimbabwe.

We bieden interessant lesmateriaal en positieve ervaringen om leerlingen al op jonge leeftijd een gevoel van verantwoordelijkheid voor en begrip van de interactie tussen mensen, wilde dieren en de natuur te laten ontwikkelen. Via natuuronderwijs in de buitenlucht en klassikaal leren, ontwikkelen leerlingen hun besef van hoe ze voor de natuur kunnen zorgen en ermee kunnen werken. Hierdoor kunnen ze in hun eigen gemeenschap ambassadeurs voor natuurbehoud worden. 

Het programma betaalt ook schoolgeld voor 255 basisschoolkinderen, heeft 120 fietsen gegeven aan leerlingen die meer dan vijf kilometer naar school moeten lopen, en voorziet scholen van honderden schoolboeken. We bieden ook aanvullend materiaal en lerarentraining gericht op natuurbehoud, en ondersteunen artistieke activiteiten, waaronder poëzie, folklore, koormuziek, film en dans, die zorgen voor interactief, spelenderwijs leren. Onze samenwerking met leiders van lokale gemeenschappen en oudere inwoners zorgt voor het overdragen van kennis en vaardigheden tussen generaties op basis van inheemse kennis, waarden en normen.

Waarom deze programma’s verschillende generaties inspireren

Voor de leerlingen is een van de leukste onderdelen van het programma de rondleiding door Hwange National Park voor ervaringsgericht leren over het milieu. Ze worden enthousiast over het werk; vooral de nieuwkomers die de rangers in hun uniformen zien en ervaren hoe uitgestrekt het park en hoe prachtig de omgeving is. Van de leerkrachten horen we dat de leerlingen de natuurbeschermingslessen beter begrijpen omdat ze de wilde dieren en de natuur anders zien en ervaren.

Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe deze ervaringen het besef van jonge mensen over de wereld om hen heen kunnen veranderen. Mijn vader gaf 42 jaar van zijn leven als scout, ranger en wildopzichter in Zimbabwe. Ik groeide op met een waterpoel vlakbij ons parkhuis in Hwange National Park, zwemmend in de Mutorahuku rivier en vee aan het hoeden in Churumanzu. Het was inspirerend om te zien en horen wat voor werk hij deed. Daarom ben ik na de universiteit bij Zimbabwe Parks and Wildlife Authority gaan werken. Als we kinderen liefde voor de natuur bijbrengen, kan dat generaties lang worden doorgegeven. Mijn dochter, die op de middelbare school zit, wil dierenarts worden.

We doen vergelijkbaar werk in Malawi, waar we schoolkinderen ondersteunen en lerarenconferenties organiseren om kennis en vaardigheden uit te wisselen. In Kenia hebben we een studiebeursprogramma voor kinderen van de Olgulului-Ololarashi Group Ranch, wiens land grenst aan Amboseli National Park. De studiebeurzen zorgen ervoor dat ze middelbaar, gediplomeerd en universitair onderwijs kunnen volgen.

Op dit moment richt ons programma zich op kinderen in de bufferzones van beschermde gebieden, maar we bekijken en bespreken of we uitwisselingen tussen scholen op het platteland en in de stad kunnen ondersteunen. In de toekomst kunnen we misschien ook internationale uitwisselingen opzetten om een sterker programma te hebben voor het delen van kennis. Als we uitbreiden, hebben we daar middelen voor nodig. 

Het unieke perspectief van jonge mensen

We vieren de jonge bevolkingsgroep van het continent, die naar verwachting de komende jaren snel zal groeien. Deze jonge mensen stellen moeilijke vragen en proberen hun toekomst vorm te geven. Ze hebben een unieke en krachtige stem om het beeld te veranderen en te pleiten voor milieubewustzijn. Ze willen dat natuurbehoud slim, relevant en aantrekkelijk is, en ze zijn technisch onderlegd genoeg om het te vernieuwen en te veranderen.

Als we klimaatbestendige landschappen en gemeenschappen willen ontwikkelen, dan is er geen twijfel mogelijk: jonge mensen mogen geen bijzaak zijn. Als ze dat wel zijn, zijn we gedoemd om te falen. Zij moeten centraal staan in besluitvormingsprocessen als we natuurbehoud echt willen laten slagen.