het succesverhaal van Amira het verweesde olifantje in Zimbabwe: hoe dieren en mensen samen onze planeet mooier maken

Ik was in de auto op weg terug van vergaderingen in Harare toen ik een dringend telefoontje kreeg van Roxy, de oprichter van Wild is Life en het Olifantenweeshuis Zimbabwe (ZEN).

''Je moet onmiddellijk hierheen komen. Er is een olifant in nood in het noorden van Mana Pools. Het vliegtuig staat klaar om te vertrekken.''

Hier draait het allemaal om, inzien hoe belangrijk individuele dieren zijn en meteen klaarstaan om ze te redden. Wij haasten ons naar de startbaan en binnen vijf minuten ben ik aan boord van het vliegtuig, klaar voor vertrek. Samen met Dierenarts Mark Lombard gespecialiseerd in wilde dieren en zijn team legt hij de situatie uit: ze hebben een olifantenkalf, een vrouwtje, gespot dat alleen rondzwerft in het Mana Pools National Park in Zimbabwe. Haar moeder is overleden. Waardaan is niet bekend, maar waarschijnlijk heeft het te maken met de huidige droge periode. Er is geen kudde die voor haar zorgt en de zeven maanden oude wees moet dringend worden gered.

Zodra wij aankomen komen ZimParks-rangers en een lokale safari-organisator ons tegemoet in een landrover. Het is al bijna donker en er is storm op komst. Wij hebben dus maar weinig tijd om de reddingsoperatie uit te voeren. Wij hebben één uur om het olifantenkalfje te vinden, haar te verdoven en naar het vliegtuig te brengen voor de vlucht naar ZEN. Het is een race tegen de klok, maar wij zijn vastbesloten om haar te redden.

Na twintig minuten zoeken, zien wij het kalf. Ze is in elkaar gezakt en ligt op de grond onder een boom. Ze heeft dringend onze hulp nodig. Als wij er niet op tijd bij zouden zijn geweest, zou ze gemakkelijk ten prooi zijn gevallen aan een hyena of een leeuw.

Als wij uit de auto stappen en naar het kalf toelopen, staat ze op en reageert ze schichtig. Met de hulp van een aantal extra rangers lukt het ons om het kalf voorzichtig te verdoven en op de grond te laten liggen. Daarna leggen wij haar achterop de landrover en rijden wij snel naar het vliegtuig.

Tijdens de anderhalf uur durende vlucht terug naar Harare wordt het kalf intensief gemonitord door ons team. Dierenarts Lombard en dierenartsassistente Catharine Jennings controleren continu haar vitale functies en ik dien haar zuurstof toe en leg dekens over haar heen. 

Als het vliegtuig is geland, laden wij haar over op de IFAW/ZEN-truck en gaan wij naar het olifantenweeshuis. Onze dierenartsen nemen röntgenfoto's van haar poten en controleren haar lichaam op verwondingen. Gelukkig stellen ze vast dat ze in goede conditie is en is het tijd om haar weer bij te laten komen uit de verdoving.

Het kalf krijgt een antigif en binnen een paar seconden is ze weer op de been en banjert ze rond in de stal. Haar ogen staan wijd open en ze klapt wild met haar oren. Ze is bang en heeft troost nodig, niet van mensen, maar van haar eigen soort.

Moyo, de zes jaar oude olifantenmatriarch van het weeshuis, is benieuwd naar het nieuwe kalfje. Ze komt aanlopen en steekt haar hoofd boven de stal uit om de nieuwkomer te troosten. Moyo besnuffelt het kalf liefdevol en aait het met haar slurf. Van het ene op het andere moment is het kalf rustig. Ze is bij haar eigen soortgenoten en ze weet dat ze veilig is.

Het is heel bijzonder om te zien hoe het kalf reageert op Moyo. Olifanten zijn intelligente dieren, die krachtige emoties hebben en die ook uiten. Maar om te gedijen hebben ze de steun van andere olifanten nodig. Moyo zal een belangrijke rol spelen in de terugkeer van het kalf in het wild, net zoals de medewerkers bij ZEN die 24/7 zorg bieden. Het verhaal van dit kalf is het verhaal van mensen en dieren die samen in balans leven.

Mijn vrouw Nadia en ik kregen de bijzondere kans om het kleine olifantenkalfje een naam te geven. Na er goed over nagedacht te hebben, kozen wij de naam "Amira". Wat in het arabisch prinses betekend. Het olifantenkalfje "Amira" zet haar eerste stappen in haar rehabilitatietraject, maar ze heeft al laten zien dat ze veel in haar mars heeft. Eén enkel dier maakt soms al het verschil; voor populaties, leefgebeieden en behoud van de soort. Wanneer deze olifant weer terugkeert in het wild heeft ze de kans om zich aan te sluiten bij een kudde en daarna zijn de mogelijkheden onbegrensd. Wie weet zal ze zich later ontfermen over een nieuwe generatie olifanten, die de lokale olifantenpopulatie van Zimbabwe weer sterker maakt. Het is heel goed mogelijk dat ze tijdens haar leven bijdraagt aan de gezondheid van haar soort in bredere zin en daarmee ook aan het voortbestaan van olifanten in de toekomst.

- Azzedine Downes, CEO en President IFAW