Wat de financieringspauze van de Amerikaanse overheid betekent voor wilde dieren en natuurbehoud

De overheid van de Verenigde Staten heeft recent zijn federale buitenlandse hulp opgeschort. Dit dreigt essentiële inspanningen voor natuurbehoud en het redden van wilde dieren over de hele wereld te vertragen of zelfs te beëindigen. De beslissing heeft uiteindelijk een directe impact op dieren. 

De investeringen beschermen niet alleen wilde dieren en cruciale leefgebieden, maar versterken tegelijkertijd ook de lokale economieën, zodat mensen en dieren samen kunnen gedijen. De gevolgen van het wegvallen van deze essentiële financiële steun zullen niet alleen worden gevoeld door organisaties als IFAW, maar ook door gemeenschappen, eerstehulpverleners, rangers, natuurbeschermingspartners en de talloze diersoorten die afhankelijk zijn van deze initiatieven om te overleven.

De financieringspauze is zelfs nog alarmerender als je kijkt naar een recent onderzoek onder Amerikaanse kiezers, waaruit blijkt dat het Amerikaanse volk zich sterk inzet voor de bescherming van wilde dieren en voor natuurbehoud in bredere zin. 80% van de Amerikaanse kiezers bevestigde dat ze de financiering van wereldwijde programma's voor natuurbehoud op of boven het huidige niveau zouden steunen.

Een pauze met grote gevolgen

Bij IFAW zijn we er altijd trots op geweest dat we ervoor zorgen dat elke overheidsinvestering, en daarmee het geld van de belastingbetaler, meetbare impact maakt. Dankzij deze fondsen kunnen natuurbeschermers, reddingsteams, partnerorganisaties en lokale gemeenschappen samenwerken om de meest kwetsbare wilde dieren ter wereld te beschermen. De huidige pauze en de onzekerheid en onderbrekingen op deze schaal dreigen jaren van vooruitgang teniet te doen voor de gemeenschappen en ecosystemen die deze programma's juist moeten beschermen.  

Dieren hebben ruimte nodig

Neem bijvoorbeeld de Keniaanse landschappen Tsavo en Amboseli, waar meer dan 10.000 Afrikaanse savanneolifanten leven. Dit gebied is een van de cruciale landschappen van het Room to Roam-initiatief van IFAW, dat grensoverschrijdende leefgebieden met elkaar verbindt zodat olifanten en andere wilde dieren veilig tussen beschermde gebieden kunnen bewegen. Door letterlijk veilige toegang te bieden, worden conflicten met lokale gemeenschappen geminimaliseerd en kunnen populaties wilde dieren goed leven naast ecotoerisme en menselijke industrie. Omdat ik deze landschappen vaak heb bezocht, weet ik maar al te goed wat er op het spel staat, zowel voor olifanten als voor mensen. Zonder voortdurende financiering komen deze inspanningen – en het levensonderhoud van de rangers en gemeenschapsleden die deze landschappen beschermen – echt in gevaar.