vrijlating roofvogels op de grote muur zorgt voor een monumentaal moment

Het is een prachtige dag in november als president en CEO van IFAW Azzedine Downes en ik de Grote Muur beklimmen. De bergen zijn gehuld in een roodgeel herfstkleed. In de strakblauwe lucht is geen wolkje te zien.

Een perfecte dag dus voor onze missie: het vrijlaten van zes roofvogels; gewone torenvalken, om precies te zijn.

Alle zes vogels waren patiënten in het Beijing Raptor Rescue Center (Reddingscentrum voor Roofvogels in Beijing), kortweg BRRC, waar ze stuk voor stuk met verschillende verwondingen waren binnengebracht zoals gebroken vleugels, ernstige uitdroging en in shock van een val uit het nest. De rehabilitatieploeg van het BRRC herstelde hun vleugels en verzorgde hun wonden. Na zorgvuldig onderzoek werden de vogels geschikt verklaard voor vrijlating. Vandaag krijgen ze dus een tweede kans.

Als de vogels een voor een hun krachtige vleugels uitslaan en de lucht ingaan, schiet ik vol.

Roofvogels spelen een belangrijke ecologische rol in de natuur. Hoewel ze volgens de Chinese wet beschermd zijn, vormen verlies van leefgebied en illegale handel in wilde dieren een bedreiging voor de overlevingskansen van deze vogels, waarvan de migratieroute door Beijing loopt. Nadat ik getuige was geweest van de inbeslagname van 400 sakervalken en vele mislukte pogingen om gewonde vogels te rehabiliteren voor hun vrijlating, was ik vastbesloten om een centrum op te richten dat de hoogste normen zou hanteren bij de redding, rehabilitatie en vrijlating van roofvogels.

In 2001 ging IFAW een samenwerking aan met de Beijing Normal University en het Beijing Forestry Bureau voor de oprichting van het BRRC. In de afgelopen 17 jaar heeft BRRC 5011 roofvogels gered. Meer dan de helft daarvan hebben we weer vrijgelaten in het wild. Onderzoek van het BRRC zorgde ook dat de regering strengere beschermingsregels kon ontwikkelen.

Het succes van BRRC is een bewijs van onze hechte samenwerking met Beijing Normal University, de overheid in Beijing en onze achterban. We zijn onvoorstelbaar trots op onze 5000ste redding en zien ernaar uit er in de toekomst nog veel meer te kunnen doen.

Terwijl we terug begonnen te lopen, keek ik nog een keer omhoog. Een van de valken cirkelde nog steeds boven de Grote Muur en het was net alsof hij ons ‘bedankt’ en ‘vaarwel’ toeriep.

‘Het ga je goed!’ dacht ik bij mezelf, terwijl ze wegvlogen...